De toren

Op 15 juli 1865 vergaderden de kerkvoogden  met de florijnplichtingen over het voorstel om de toren af te breken en opnieuw op te bouwen. Het oorspronkelijke plan was geweest om hem alleen te restaureren en het zadeldak te vervangen door een ingesnoerde spits. Omdat er echter bouwvallige gedeelten waren, met name in de westelijke en zuidelijke buitenmuur, was sloop en herbouw verstandiger.



Op 6 november 1865 sloot de kerkvoogdij een contract van aanbesteding met L. R. Wybrandy uit Franeker voor de bouw van een vierkante toren met achtkantige ingesnoerde spits en verlenging van de zijmuren van de kerk, om beide bouwwerken op elkaar aan te sluiten.

Wybrandy werkte naar een ontwerp van architect J.I. Douma uit Leeuwarden, ook ontwerper van de Hervormde Kerk van Terherne. Met een hoogte van dertig meter metselwerk plus een zestien meter hoge spits zou de toren al van verre te zien zijn, zeker omdat hij op een hoge terp kwam te staan.

Eind 1866 was de toren gereed. Bij de afbraak van de oude had men de onderste zes meter van de muur aan de noordkant laten staan, omdat was gebleken dat sloop slechts met veel moeite te realiseren zou zijn. Deze muur is nu de binnenmuur van het voorportaal en is nog te herkennen aan de groene algen op de stenen.

Restauraties


Begin jaren zeventig werd de toren gerestaureerd, waarbij onder meer de ijzeren balustrade op de omloop werd verwijderd. Na een aantal jaren bleek dat de aannemer miserabel slecht werk had geleverd. Er was een nieuwe volledige restauratie nodig.

Die werd uitgevoerd tussen medio 2002 en najaar 2004. Het metselwerk aan binnen- en buitenkant, houten vloerbalken, gebinten, staanders en al het ankerwerk kregen een grondige opknapbeurt. Ook kwam er weer een hekwerk op de omloop, dit keer in tropisch hardhout.




De hele torenspits werd van de toren getakeld en naast het kerkhof - daar waar nu de urnenmuur staat - op een soort podium geplaatst zodat hij gemakkelijk kon worden gerestaureerd en van nieuwe leien kon worden voorzien.
terug
×